پرویز فلاحی پور بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون درباره فعالیت‌های خود در عرصه بازیگری و وضعیت معیشت بازیگران، می‌گوید:
فعلاً هیچ پروژه خاصی را قبول نکرده‌ام، پیشنهاد‌هایی ارائه‌شده منتها کار‌ها را دوست نداشته‌ام و به همین دلیل کم‌کار هستم.
متأسفانه وضعیت معیشت بازیگران قدیمی و پیشکسوت به‌شدت بد است، من نمی‌خواهم در مورد باندبازی حرفی بزنم، اما امروزه هرکسی به فکر این است که آشنای خودش را سرکار ببرد، برایشان مهم نیست که کیفیت اثر به چه صورت باشد، بیشتر می‌خواهند که دورهم جمع شده و یک کار را با هر کیفیتی تولید کنند.
من مخالف استفاده از جوانان نیستم، اما استاندارد این است که در هر محصول تصویری اگر هم می‌خواهند از نسل جوان استفاده کنند در کنار آن‌ها بازیگران بزرگ را قرار دهند تا علاوه بر یادگیری کیفیت اثر هم بالا برود، امروزه در سینمای ایران تنها یک یا دو چهره معروف را در اثر گذاشته و برای سایر نقش‌ها نا بازیگر می‌گذارند.
پرویز فلاحی پور در برنامه هزارداستان
این بازیگر سریال‌های «شب دهم»، «مرد هزارچهره» و «شهرزاد» گفته است:
متأسفانه جوان‌گرایی باب شده در عرصه بازیگری درست نیست، زیرا به قیمت کنار رفتن همه بازیگران پیشکسوت تمام می‌شود، این کار ازنظر من کاملاً اشتباه است، جوانان باید چیز تازه‌ای یاد بگیرند و وقتی هیچ تجربه‌ای در کار نباشد، راهشان را بدون آموزش و شاید غلط ادامه دهند، نمونه‌های زیادی داریم که شخص ۱۰ سال بازی می‌کند، اما هنوز هیچ رشدی نداشته است.
این نوع از جوان‌گرایی باعث شده تا بازیگران جوان بدون هیچ زحمتی شناخته‌شده و مدعی می‌شوند، این‌ها بعدازاین معروفیت دیگر هیچ تلاشی نمی‌کنند، کتاب نمی‌خوانند، تمرین نمی‌کنند و خیال می‌کنند که در بازیگری به همه‌چیز رسیده‌اند و به همین خاطر دیگر از هیچ‌کسی کمک نمی‌خواهند.
معروفیت کاذب برای بازیگران جوان به این می‌انجامد که آن‌ها خیال می‌کنند دیگر نیازی به آموزش ندارند، درصورتی‌که شاید بسیاری از آن‌ها در الفبای بازیگری هم مانده‌اند، اما معروفیت آن‌ها را بیراهه می‌کشاند.
پرویز فلاحی پور در نمایی از سریال شهرزاد
بازیگر سریال «کهنه‌سوار» با تأکید بر بیراهه رفتن برخی بازیگران اذعان کرد: وقتی یک بازیگر در همان ابتدای راه با حاشیه و فضای مجازی و ... معروف شده و چهار نفر از وی امضاء می‌گیرند، این توهم را برای وی ایجاد می‌کند که من به مقصد بازیگری رسیده‌ام، متأسفانه این تفکر غلط سال‌هاست که شکل‌گرفته و بافکر من بازیگر هم حل نمی‌شود.
در یک سریال باخانمی همبازی بودم، اینکه چطور وارد بازیگری شد و یا اینکه چگونه معرفی شد را کاری ندارم، اما سر همان سریال هم مشکلات بسیاری برای من درست شد که پرویز فلاحی پور برای نقش اعتراض کرده، درصورتی‌که اعتراض من این بود که آن خانم بازیگر کدام کلاس بازیگری رفته و یا زیر نظر چه کسی بازیگری را یاد گرفته که حالا نقشی به این مهمی به وی داده می‌شود؟
مگر می‌شود بازیگر را کیلویی از سر کوچه بیاوریم، به‌عنوان‌مثال همان بازیگر خانم که با وی همبازی بودم یک پلان عادی که بازیگر حرفه‌ای در یک برداشت انجام می‌دهد را در ۲۸ برداشت انجام داد، حتی نمی‌توانست یک دیالوگ ساده را بگوید، ۲۸ برداشت یعنی هزینه‌های بالای تولید، برای چه باید این هزینه از بیت‌المال صرف یادگیری و آموزش به یک نا بازیگر شود، وی ستاره سهیل نبوده که این حد برایش هزینه شود، آن‌هم درحالی‌که طی این سال‌ها دیده‌ایم که این بازیگر هیچ تغییری نکرده است.
مشخص نیست پشت پرده سینما چه خبر است که یک نا بازیگر امروز می‌خواهد فیلم بسازد، مگر نه اینکه یک فیلم‌ساز باید کلی فیلم کوتاه بسازد، متأسفانه وضعیت فعلی ما را به قهقرا می‌کشاند، متأسفانه یک منتقد هم که در تلویزیون این آدم‌ها یا کارهای بد را نقد می‌کند مورد هجمه قرار می‌گیرد، درصورتی‌که باید منتقدان ما را بکوبند تا بفهمیم که کار اشتباهی انجام داده‌ایم.
پرویز فلاحی پور در سریال روزهای بهتر
این بازیگر تئاتر و تلویزیون مطالعه را شرط مهم بازیگری خواند و ادامه داد: من با این سابقه کار هنوز هم کتاب تکنیک بازیگری مایزنر می‌خوانم، این‌ها اصلاً نیاز نمی‌بینند که مطالعه کنند، کتاب دست بگیرند، این‌ها صرفاً به امضاء و معروفیت برایشان مهم است، دلیل این اتفاق هم این است که آن‌ها صرفاً از سمت سرمایه‌گذاران حمایت می‌شوند.
من در شهرزاد سعی کردم موبه‌مو بازی کرده و برای نقش مدت‌ها تحقیق کردم، سعی کردم بهترین نقش ممکن را ارائه دهم و خوشبختانه مردم هم راضی بودند اما حالا شش ماه است که بیکارم، بعد به سینما نگاه می‌کنم و می‌گویم که این‌ها چه کسانی هستند که وارد سینما شده‌اند، متأسفانه بازی این بازیگران تا حدی ضعیف است که اصلاً قابل‌تماشا نیست.
امروزه منتقدان اصلاً راه داده نمی‌شوند و یا اگر هم به منتقدی بها می‌دهند صرفاً برای تعریف کردن و مجیزگویی است، البته همه در میان متوجه دروغ می‌شوند اما واقعاً همه‌چیز بی‌سروسامان شده است.
فلاحی پور راهکار خروج از بحران فعلی سینما را سرمایه‌گذاری فرهنگی خواند و خاطرنشان کرد: کار فرهنگی خوب هزینه‌بردار است، اگر می‌خواهیم کار بزرگ فرهنگی انجام دهیم بدون هزینه کردن امکان‌پذیر نیست و به‌هیچ‌وجه تأثیرگذار نخواهد بود.
انتهای پیام/#
